ızdırabın sonu yok sanma, bu alem de geçer,
ömr-i fani gibidir; gün de geçer, dem de geçer,
ram karar eyliyemez hande-i hurrem de geçer,
devr-i şadi de geçer, gussa-i matem de geçer,
gece gündüz yok olur an-ı dem adem de geçer.
bu tecelli-i hayat aşk ile büktü belimi,
çağlıyan göz yaşı mı, yoksa ki hicran seli mi?
inleyen saz-ı kazanın acaba bam teli mi ?
çevrilir dest-i kaderle bu şu'unun filimi,
ney susar, mey dökülür, gulgule-i cem de geçer.
ibret aldın okudunsa şu yaman dünyadan,
nefsini kurtara gör masyad-ı mafihadan,
niyyet-i hilkatı bu aşk-ı cihan aradan,
önü yokdan, sonu yokdan bu kuru da'vadadan,
utanır gayret-i gufranla cehennem de geçer.
ne şeriat, ne tariykat, ne hakiykat, ne türe,
süremez hükmünü bunlar yaşadıkça bu küre,
cahilin korku kokan defterini tanrı düre!
ma'rifet mahkemesinde verilen hükme göre,
cennet iflas eder, efsane-i adem de geçer.
serseri neyzen'in aşkınla kulak ver sözüne,
girmemiştir bu avalim, bu bedyi' gözüne.
cehlinin kudreti baktırmadı kendi özüne .
pir olur sakiy-i gül çehre bakılmaz yüzüne,
hak olur pir-i mungan, sohbet-i hemdem de geçer
***
ram : boyun eğen,itaat eden
hande-i hurrem : şen gülüşler
devr-i şadi : memnunluk, sevinçlilik devri
gussa-i matem : matemin kederi
an-ı dem adem : insanın soluk alma anı
tecelli-i hayat : hayatın talihi ( veya cilvesi)
saz-ı kaza: kaderin sazı
dest: el
şu'un : olaylar ( "olup biten " )
gulgule-i cem : "cem" özel isim olarak yazıldığından hz. sülayman'ın lakabı olarak alınır (aynı zamanda büyük iskender'in de lakabıdır) ve çeviri "hz. süleyman'ın sesi" olarak yapılabilir.
niyyet-i hilkat : yaradılışın amacı
gayret-i gufran : affetme, merhamet etme niyeti
avalim : dünyalar
bedyi' :güzellikler
sakiy-i gül çehre : gül sunan çehre
hak : toprak
pir-i mugan : meyhaneci
hemdem: kafadar
***
Neyzen'de de ziyade meczupluk var...
Anasayfa 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Perş. Ocak 15, 2009 12:12 pm
Sen ki bir edebiyatçı olarak böyle sersen bize davul zurna az gelir