Sustum-Ne kadar susulacaksa o kadar

Sustum

Ne kadar susulacaksa o kadar
sustum!
Kendimle konuşuyorum şimdi yalnız...
Yalnız yüreğimle dokunuyorum sesime ,
kimse duymuyor...

Sustum!

Bin ah sürüp dudaklarıma, ne kadar
susulacaksa o kadar sustum!
Sustu benimle deniz... Sustu deli
dalgalar... Sustu martılar...
Umutlarımı sarıp rüzgarlara,
uzaklara savuruyorum her gece....
Yıldız yapıp serpiyorum gökyüzüne
kimse görmüyor...

Sustum!

Tam acılarımı haykıracaktım ki,
sustum...
Ne kadar susulacaksa o kadar sustum!
Bir çığlık kanıyor demedim en
derininde yüreğimin...
İçimdeki volkanları boğarak sustum!
Açmadım kimselere yüreğimi ...
Hançeri sadece kendime sapladım,
sapladım ve sustum!
Hüznü yüzümde, acıları gözlerimde
topladım sustum!

Sustum!
Sustu dudağımdaki şarkı, gözlerimdeki
şiir...
Yaraları yalayan rüzgar,
sokaklarında kahrolduğum şehir...
Gözlerim konuşuyor yalnız...
Saçı ağarmış hayaller nemli
kirpiklerle bulutlandığında...

Gözlerim gökte şimşek olup çakıyorum,
kimse görmüyor!

Sustum!
Tuz basıp yaralarıma, ne kadar
susulacaksa o kadar sustum!
İçinde volkanlar taşıyan bir derviş gibi...
Yaslanıp yalnızlığın duvarına, gül
döküp kalabalıklara her gece ...
Kimsesiz geziyorum gönül ülkemi,
kimse bilmiyor...

Sustum!
Tam sevdiğimi haykıracaktım ki,
sustum...
Sustu benimle gök, sustu dağ, sustu
toprak Acılar konuşuyor şimdi yalnız...
Yaralı gönlümün sızıları konuşuyor...
Tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir ...
Atıyorum uçurumlardan, kimse görmüyor!
Ne zaman dudaklarından öpmeye kalksam hayatı...
Saçlarını koklasam rüzgarların...
İçimde incecik bir sevgi ürperiyor...
Sarı hüzünler dökülüyor gönül
bahçeme...
Gelmiyor beklediğim bahar, yaralar
merhem tutmuyor...
Gözyaşı olup dökülüyorum
kaldırımlara...
Kimse silmiyor... Yağmur dinmiyor..
Sevdiğim bilmiyor...

Sustum!
Sustu benimle sarı sabır, Sustu
hasret, sustu zaman...
Yalnız gözlerimle dokunuyorum hayata,
kimse duymuyor!
Sustum!
İçimde dalgalar kabardıkça volkanlar
gibi sustum!
Sustu dudağımdaki şiir, gözlerimdeki
nehir, gönlümdeki yara...
Bulutlar haykırdı isyanımı, şimşekler haykırdı...
Sadece ben duydum, sadece ben!

Ey beşiğini sallayıp boğduğum hayat... Ey kucağımda büyütüp öldürdüğüm
sevgi...
Yaralar merhem tutmuyor, geceler
avutmuyor...
Ben sustum, acılarım konuşuyor
yalnız...
Yaralı gönlümün sızıları konuşuyor...
Ben sustum!
Susmuyor yüreğimi kavuran
kasırga ,pencereme vuran yağmur
damlaları
Susmuyor dışarda inleyen rüzgar
Yıldızlar küs... Ay üzgün...
Yağmur dinmiyor...
İçimde binlerce şiir kanıyor her gece...
Kimse bilmiyor... Kimse duymuyor...

Sustum!

sustu benimle sarı sabır, sustu
hasret, sustu hayat, sustu zaman...
Acılar konuşuyor yalnız... Acılarım
konuşuyor...
Kimse duymuyor...
duymuyor...
duymu...
duy...