Her Sinirlendiğinizde Bu Yazıyı Okuyun
Adam yeni kamyonuna bakmak için evinden çıktıgında, 3 yasındaki oğlunun gayet mutlu bir biçimde elindeki çekiçle kamyonunun kaportasını mahvettigini görmüş. Hemen oğlunun yanına koşmuş ve çocuğun eline çekiçle vurmaya başlamış. Biraz sakinleşince oğlunu hemen hastaneye götürmüş. Doktor, çocuğun kırılan kemiklerini kurtarmaya çalıştıysada da elinden bir şey gelmemiş ve çocuğun iki elinin parmaklarını kesmek zorunda kalmış. çocuk ameliyattan çıkıp gözlerini açtığında, bandajlı ellerini fark etmiş ve gayet masum bir ifadeyle, “Babacığım, kamyonuna zarar verdigim için çok üzgünüm.” demiş ve sonra babasına su soruyu sormus: “Parmaklarım ne zaman yeniden çıkacak?” Babası eve dönmüş ve hayatına son vermis...
Birisi masaya süt döktüğünde ya da bir bebegin ağladığını işittiğinizde bu öyküyü hatırlayın. Çok sevdiğiniz birine karsı sabrınızı yitirdiginizi anladığınızda, önce biraz düşünün. Kamyonlar onarılabilir, ama kırılan kemikler ve incinen duygular hiçbir zaman onarılamaz; genellikle kisiyle performansı arasındaki farkı göremeyiz. insan hata yapar. Hepimiz hata yaparız. Fakat öfkeyle ve düşünmeden yapılan şeyler, insanı sonsuza kadar rahatsız eder. Harekete geçmeden önce durun ve düşünün. SabIrlı olun. Anlayış gösterin ve sevin...
Anasayfa 
Kayıt Ol 
Giriş yap 
Salı Ara. 09, 2008 6:45 pm