Yâr ile Bayram Kıldı Bu Gönlüm

Yâr ile Bayram Kıldı Bu Gönlüm
Senem Gezeroğlu



N’oldu bu gönlüm, n’oldu bu gönlüm,
Derd ü gamınla doldu bu gönlüm
Yandı bu gönlüm, yandı bu gönlüm
Yanmada derman buldu bu gönlüm


Kaç bayram geldi geçti yâr, Senden ayrı. Sen ki hem evvelim hem âhirimdin, kimse yâr olamadı Senden gayrı. Sefayla dolması gereken bayramlar bile, Senden ayrı cefayla işleniyor kalbime... Lakin, ‘ten’den öte bir ‘Sen’ var bayram düşüncemde…


İçinde Sen olmayan bayramdan kâm alamaz bu can… Kâm alamıyorsa bu can, ey yâr… Geriye kalan ancak gam... Sadece gam… Bayram, bana ancak Sen varken bayram…


Gayrılar vaslıyla şâd olsa ziyâd olur gamım
Matem ehlinin sürur-ı ıyd yasın arttırır


diyor ya Aşkî… Bayram geldi diye herkes mutlu iken benim hüznüm çoğalıyor diyor ya hani… Bayram sevinci matem ehlinin sade ve sadece yasını arttırır diyor ya… Vesselâm, bu mısraların kelimelerine gizleniyor sensiz koparılan takvimlerin buruk yâdı. Ey yâr… Ey gönül kâbemin tek direği… Sensiz geçirdiğim bayramların ne tadı var ne de adı. Bayram gelmiş neyime/Kan damlar yüreğime diyor türküler. Dilimi bu türkülerle dilim dilim eylerken, belleğimin eleğinde on dört asır öncesinin bayramları. Dilimde eski bayramların yâdı. Ben, yokluğunun hemen ertesindeyken acının arefesindeyken karşılıyorum bayramları.


Sen hilâl ebrûdan ayrı ıyd matemdir bana
Kimse bayram eylemez çün kim görünmeye hilâl


Ey hilâl kaşlı! Ey hilâli sinemi delen süzgün bakışlı!.. Şimdi ben, “hilâl”i takvimlere hapsettim. Bayramları yokluğunun gölgesine gizledim. Gölgelerin dilinden Senin adın geçmiyorsa, ben o güne bayram demedim. Kurban olmuyorsa Sana gönüller, ben o güne bayram mı derim?..


Sevgili! Ey Sevgili!.. Şimdi “beden”inle değil “Sen”inle geçiriyorum bayramları. Nefesinden uzak da kalsam, sesinden ırak da olsam özünle ve sözünle bekliyorum bayramları. Seninle bayram edenlerin arasına al beni ve nasip eyle bana şefaâtini... Parmağından yudumlamak istiyorum rahmetini… Ey Sevgili…


Bu bayram da yoksun. Lâkin her bayram, gecenin sabaha döndüğü vakit, gül kokun duyulsun... Asırlar boyunca… Günler ve geceler boyunca, bayram sabahım yâr kokusuyla dolsun… Efendim… Gül-i gülzâr efendim… Yâr efendim… Yâr dedim de güldüm. Yâr dedim de, yâr ile bayram kıldı bu gönlüm…


Bayram’ım imdi, Bayram’ım imdi
Bayram ederler yâr ile şimdi
Hamd ü senâlar, hamd ü senâlar
Yâr ile bayram kıldı bu gönlüm

Sefayla dolması gereken bayramlar bile, Senden ayrı cefayla işleniyor kalbime... Lakin, ‘ten’den öte bir ‘Sen’ var bayram düşüncemde…

Yarsız geçen bayram hüznü güzel anlatılmış duygulu bir yazı... Teşekkürler